Tuesday, September 11, 2012

she.

Aku ada kakak. Sorang je. Dia la tempat aku luah perasaan, sedih, marah, gembira, semua aku cerita kat dia. Dia pon sama. Tapi tatau la kalau dia tak cerita kat aku. Dia ni, jenis yang pentingkan kawan dari keluarga. Well, sesetengah orang memang camtu kan ? Macam dia ni, walaupun kawan dia tu dah buat salah, dia still nak menangkan kawan dia tu macam kawan dia yang bagi dia makan pakai selama ni. Dulu, malisa, ika, azie, budak rumah dia. Sekarang ni, gegurl, pacak budak rumah dia jugak. Dia ni, jenis baik tak bertempat. Bengang aku kadang-kadang. Baik yang orang senang-senang nak pijak kepala. Aku tak kisah sebenarnya. Tapi bila dia kena halau dari rumah, tu aku marah. Bila aku cakap, aku nak call kawan dia, nak tanya sendiri kenapa, dia tak kasi. So skang ni, bila dia ada masalah pasal duit, sebab dia nak bayar duit sewa untuk rumah baru dia, dia mintak kat aku. Tu yang aku tak suka. Dia ni, jenis suka ingat sesuatu benda tu simple. And yet, its not. Dia ingat aku ni cop duit ke apa ? Aku bukan tanak tolong, tapi aku penat. Asyik aku je yang kena keluarkan effort nak tolong dia. Dia sendiri, langsung takde. Ingat nak fun je. Tak fikir perasaan orang langsung. Bengang aku. Bila handphone dia hilang, aku la orang paling risau. Aku usaha carik duit untuk replace balik handphone dia as like aku plak yang hilangkan bb dia tu. Aku sanggup bagi dia pinjam duit aku dulu. Tapi tu pon orang lain still pandang aku ni macam orang tak baik. Ape benda doe ? Tak cukup ke segala kebaikan yang aku buat ? Sampai semua orang cuma nampak yang jahat je ? Sekarang ni, bila aku kata aku tanak tolong dia, dia marah aku. Aku bukan taknak tolong, cuma aku penat tolong dia. Macam takde effect. Dia plak sesenang mintak tolong kat aku. Ayat dia,

"Skang ni, aku nak kau tolong satu benda je, tolong dapatkan aku deposit untuk rumah baru tu nanti,"

Apa benda doe ? Ingat duit tu senang-senang jatuh dari langit ke ? Bodoh. Tension aku.

No comments: